|

نقش عناصر غذایی و کوددهی در باغات سیب

نقش عناصر غذایی و کوددهی در باغات سیب

نقش عناصر غذایی و کوددهی در باغات سیب

مقدمه

سیب (Malus Spp) از جمله درختان سردسیری معتدل و خزان‌کننده است که به خانواده گلسرخیان (Rosaceae) تعلق دارند. یکی از مهم‌ترین میوه‌های استراتژیک کشور می‌باشد که افزایش تولید کمی و کیفی آن انگیزه نیرومندی را برای شکوفایی اقتصاد کشور ایجاد می‌نماید. تولید سالانه سیب در جهان حدود 50 میلیون تن می‌باشد که سهم ایران 5 درصد، یعنی 2/5 میلیون تن در سال می‌باشد. درختان سیب 15 درصد از کل سطح زیر کشت درختان میوه کشور را شامل می‌شوند که در این میان استان آذربایجان غربی از نظر باغات سیب مرکزیت داشته و کانون اصلی پرورش سیب در کشور می‌باشد. این استان با در اختیار داشتن 26 درصد از سطح زیر کشت (45 هزار هکتار) و تولید متوسط سالانه 500 هزار تن مقام اول را به خود اختصاص داده است.

طول عمر اقتصادی درختان سیب حداکثر حدود 100 سال و به‌طور متوسط حدود 50 سال می‌باشد. سن باروری در ارقام مختلف متفاوت و به‌طور طبیعی از 4 تا 15 سال متغییر می‌باشد.

شایان ذکر است با توجه به افزایش تقاضای مشتریان برای مصرف میوه‌های سالم، تفکر کشاورزی پایدار منطبق با ملاحظات زیست محیطی در بین تولیدکنندگان از یک رشد بین‌المللی برخوردار بوده و استفاده از روش‌های نوین مدیریتی که منجر به تولید محصول سالم در باغ‌های سیب می‌شوند، در حال گسترش است.

درخت سیب بیشتر از سایر درختان میوه به باردهی متناوب تمایل دارد. باردهی زیاد در یک سال باعث بی‌باری یا کم‌باری در سال بعد خواهد شد. علاوه بر خاصیت ذاتی رقم، تعادل مواد غذایی و آب و شرایط اقلیمی در تشدید یا تقلیل باردهی سالیانه و سال آوری موثر هستند. اگر خاک باغ حاصلخیز و آب و کود کافی داشته باشد با هرس زمستانه و تنک میوه در سال‌های پر باری، می‌توان از سال‌آوری بیشتر ارقام کاست و آن‌ها را وادار کرد همه ساله بار متعادلی تولید کنند. بعلاوه ..........

برای مشاهده کامل متن بر روی فایل ضمیمه کلیک کنید

فایل ضمیمه